McLaren’in kazanacakken kaybettiği yarışları
Pazar akşamı Sochi Autodrom’dan ayrılırken takım nadiren bir pistten oldukça mutsuz ayrılacak – ancak 55 yıllık Formula 1 yarışmasından sonra, McLaren‘ın daha önce yaşamadığı çok az şey var.
Rusya Grand Prix’sinin hemen ardından pek bir şey söylenmedi. Söylenecek fazla bir şey yoktu. Zaferin pençesinden yenilgiyi kapmak elbette zaman onuruna sahip bir spor geleneğidir.
Bizi koltuklarımızın kenarında tutan şey bu. Ve buraya daha önce birkaç kez geldik. Daniel Ricciardo’nun Monza’daki fantastik zaferinden sonra, en sevdiğimiz ilk McLaren galibiyetlerinden bazılarını listeledik.
Bu hafta sadece adil görünüyor, kaçanların haydutlar galerisini sunuyoruz… başlığıyla takımın tarihinden bazı kesitler sunan bir haber yayınlandı.
Kimi Räikkönen, 2005 Avrupa Grand Prix’si
30. turda, yarışı önde götüren Kimi, lastikleri kilitlendi ve sağ ön lastiğini bir anda yanında fark etti.
Bununla birlikte, o zaman, kurallar bir lastiğin sadece bir delinme, enkazdan kaynaklanan hasar veya yağmurun başlaması durumunda ceza almadan değiştirilebileceğini öngörüyordu.
Kimi, lastiğin giderek daha fazla hasar görmesiyle sebat etti – ancak daha büyük sorun, süspansiyona büyük yük bindirerek neden olduğu titreşimdi.
Neredeyse paçayı kurtaraydı, ama son tura başlarken, süspansiyon parçalandı ve Finn’i yarış dışına attı.
Ayrton Senna, 1988 Monako Grand Prix
Takım arkadaşı Alain Prost’a karşı 54.ncü turunda1-2’lik bir finişi tehlikeye atmaya isteksiz olan takım, ikisinden de geri geri çekilip geri dönmelerini istedi.
Ardından, 67. turda, Ayrton Portier’de bariyere çarptı. Hikayenin farklı versiyonları var, ekip içinde bile.
En nazik versiyonu, onu dış duvara fırlatan yavaş bir delinme olmasıdır, diğer teoriler ya doğrudan az atladığını ya da en ikna edici olanı, içindeki güzel ritmi kaybetmekten muzdarip olarak iç bariyeri kırptığını ve pisti mızrakladığını söylüyor.
Görüntü yok ve Ayrton bir açıklama yapmadı. Dairesinin yakınında kaza yaptıktan sonra atladı ve eve yürüdü.
Mika Häkkinen, 1999 İtalya Grand Prix
Mika, şampiyona rakibi ve Ferrari pilotu Eddie Irvine’e karşı yarışta orta noktada sekiz saniyelik bir fark atmıştı, bunun üzerine Rettifilo Chicane’e yaklaşırken bir hata yaptı, yanlış vitesi seçti ve kendini yarıştan döndürdü.
Mika tanışabileceğiniz en az gösterici sürücülerden biridir, ancak direksiyonunu ve eldivenlerini fırlatırken vücut dili kendi hikayelerini anlatır – ormanda kafası elinde çömelmiş helikopter görüntüleri gibi.
“Duygularımı toplamak için bir ağacın altına oturdum, ama beyhudeydi. Ağladım,” Mika’nın özlü özetiydi. Sonunda iyi çıktı…
Keke Rosberg, 1986 Avustralya Grand Prix’si
Adelaide’deki 1986 sezon finali McLaren için ezici derecede olumlu anılara sahip. Williams’ın 1986’da açık ara üstün pakete sahip olmasına rağmen, Avustralya’dan bir yarış zaferi ve Alain Prost için beklenmedik bir Sürücüler Şampiyonası şampiyonluğu ile uçmayı başardık.
Daha az unutulmaz olan, 1982 dünya şampiyonu Keke Rosberg’in emeklilikten önceki son yarışı olması ve Finn’in evden 20 tur da lastik patlaması nedeniyle liderlikten yarış dışı kaldı.
James Hunt, 1977 Kanada Grand Prix’si
En kötü çarpışmalar takım arkadaşına vurduğun çarpışmalardır. En kötüsü, çarpışmanın takımın zaferini reddetmesidir.
1977’de Mosport Park’ta James Hunt ve Mario Andretti önde kendi yarışlarını yaparken durum böyleydi: diğer McLaren’da üçüncü sırada yer alan Jochen Mass hariç tüm sahayı ele geçirdiler.
Liderler artık galibiyet garantisi altında son turalarını turlamaya geldiklerinde Hunt, Andretti’yi geçmek için dikkat hamle yaptı ancak daha sonra Mass.’a rastladı. Hoş değil.
Lewis Hamilton, 2012 Brezilya Grand Prix’si
Hafif yağmur başlangıçtan hemen önce düşmeye başladı ve pisti yağlı hale getirdi – ancak yağmur lastikleri için yeterince yeterli değil.
Yağmur kötüleşince Lewis, sahanın çoğu gibi Inters’e gitti. Takım arkadaşı Jenson Button ve Nico Hülkenberg dışarıda kaldılar ve yağmurun kısa olduğu kanıtlandığında, kendilerini neredeyse bir dakikalık bir sadece bir Güvenlik Aracı avantajlarını yok etmek için.
Lewis her ikisini de liderliğe taşıdı ve zafer için iyi bir bahis gibi görünüyordu. Ama nemli bir pistte Hülkenberg saldırdı.
Senna S için fren yaparak formsuz kaldı ve Lewis’in ön soluna çarptı ve süspansiyonu yok etti. Lewis’in McLaren için son yarışı, takımdaki herkesin umduğu uğurlama değildi. Ama jenson zaferi miras kaldı. Ki bu güzeldi.
David Coulthard, 1999 Avrupa Grand Prix’si
Yağmur biraz daha ağır düşmeye başladığında – ama sadece belirli virajlarda – alanın çoğu Inters için pite seçildi, ancak yarışı önde götüren McLaren sürücüsü kayganlıklarda dışarıda kalmayı seçti.
Bu yakın tarih gibi gelebilir ama aslında Nürburgring’de 22 sezon önce olan bu. Tipik olarak kararsız Eifel havasında, 1999 Avrupa Grand Prix’si kaotikti.
Martin Brundle’ın yorumda dediği gibi: “Her tur tamamen yeni bir maceradır.” Bir noktada yarışı yönetemeyen herkes kendini dışlamış hissetmiş olacak, ancak David Coulthard sezonun üçüncü galibiyetini almak ve iki yarış kala şampiyona liderliğinin üç puanına geçmek için mükemmel bir fırsat yakaladı.
Ancak umutları tükendi, ancak 37. Nadiren bir unvan mücadelesi bu kadar nazik bir temasla sona ermiş olabilir.
