Avustralya GP, sezonu ilk çift puanlık bitirişimizi nasıl sağladı?
İki yıl aradan sonra Formula 1, çok değişmiş Albert Park’a geri döndü.
Görünüşte, bir düzenleme yarışı gibi görünüyordu, ancak sezonun ilk çift puanlık finişimizin altında çok şey oluyordu.
McLaren F1 Strateji ve Spor Direktörü Randy Singh’in özel görüşleriyle bu, Avustralya Grand Prix’si için Stratejisi hakkında görüşlerini paylaştılar.
F1 stratejistlerinin çalışmaları için kolay bir metafor istiyorsanız, Albert Park gölünde süzülen siyah kuğulardan başka bir yere bakmayın.
Pazar günkü Avustralya Grand Prix’si, kuğular gibi, yüzeyde nispeten sakin ve sorunsuz görünüyordu … ama altında, devam eden bir sürü öfkeli kürek var.
Pazar günkü strateji nispeten basit bir tek elden yarıştı. Takım bunu iyi bir şekilde uyguladı ve kendilerini yarışın ortasından itibaren tartışmasız buldular… ancak bunun temelinde, sayısız potansiyel tehdit ve faydaya bakan, sahip olduklarımızdan en iyi şekilde yararlanmak için sonsuza dek ayarlanan çok ilgili bir plan var.
Albert Park’taki 24 yarış, F1’i F1’in daha iyi bilinen, en iyi anlaşılan pistlerinden biri haline getirdi – ama artık değil.
Pist, 2022 için radikal bir şekilde yeniden profillendirildi, bir şikane kaybetti, birkaç virajı genişletti, ekstra bir DRS bölgesi kazandı ve pit şeridi hız sınırında 20 km / s’lik bir artış sağladı ve aynı zamanda ilk kez yeniden ortaya çıktı.
Bu, Cuma günkü bilgi toplamanın strateji açısından normalden daha hayati olduğu anlamına geliyordu.
“Pistteki değişiklikleri yüksek bir seviye olarak biliyorduk, ancak bunları kendiniz görene kadar, nasıl uygulanacaklarından ve bu değişikliklerin tam etkisinden asla emin olamazsınız” diyor Strateji ve Spor Direktörü Randy Singh.
“Değerlendirilecek çok şey vardı: Yeni virajlar düşük, orta ve yüksek hız arasındaki dengeyi oldukça önemli ölçüde değiştiriyor.
DRS bölgelerinin sollama üzerinde ve aynı zamanda devre özellikleri üzerinde de bir etkisi vardır, çünkü DRS açıkken daha fazla zaman ideal olarak çalıştıracağınız sürükleme seviyesini değiştirir.
Açıkçası, tarihsel olarak sollama için daha zor pistlerden biri olan bir pist olarak sollama üzerinde her şeyin bir etkisi var. Etkinlikten önce daha kolay olabileceğini düşündük.”
Kısaca yarış
• Lando ilk turda iki sıra düşer ve Daniel pozisyonunu korur. Sırasıyla bir P6 ve P7 turunu bitirirler.
• Lando tek durağı için 20. turda pite girer ve Orta lastikten yeni bir Sert lastiğe geçer.
• Daniel tek durağı için 21. turda pite giriyor. Ayrıca Medium’dan yeni bir Hard lastiğe geçiyor.
• Düzen sarsıldığında, Lando P8 ve Daniel P9’dur.
• Lando P7 için 34. turda Kevin Magnussen’i geçti
• Daniel P8 için 35. turda Magnussen’i geçti
• Max Verstappen emekli olduğunda ve Fernando Alonso pite girdiğinde 39. turda P5 ve P6’ya yükseldiler.
Sayılarla yarış
| Lando Norris | Daniel Ricciardo | |
| Başlangıç pozisyonu | P4 SERISI | P7 SERISI |
| İlk turun sonu | P6 SERISI | P7 SERISI |
| Bitirme pozisyonu | P5 SERISI | P6 SERISI |
| Hız tuzağı | 313.5km/sa (8. en hızlı) | 310.2km/sa (10.) |
| Pit-stop | 17.556 (2. en hızlı) | 18.150 (6. en hızlı) |
| En hızlı tur | 1:22.248 (en hızlı 8.) | 1:22.451 (9.) |
Lastikler
Lando ve Daniel’in bileşik stratejisi
Avustralya Grand Prix’si, F1’i 2018 Rusya Grand Prix’sinden bu yana ilk kez kademeli bir lastik hamuru seçimine geri döndürdü.
Pirelli, son birkaç yıldır tahsiste bileşik boşluklar yaşamaktan uzak durmuştu – ancak 2022 için yeni kurallar ve herkesin yarışa kendi seçtikleri lastiklerle başlamasına izin verilmesi, İtalyan üreticinin seçimlerinde biraz daha maceracı olduğunu ve Melbourne’de sunulan C2, C3 ve C5 bileşiklerini gördü.
C5 lastiği uzun süre dayanmasa da, iki bileşikli bir boşluğun yol tutuş avantajının sürücüleri zemin kazanmak için başlangıçta denemeye teşvik edebileceği umuluyordu – ancak Cuma günkü antrenman seansları Yumuşak lastiğin önemli ölçüde grenlenme yaşadığını gösterdi ve herkes sadece sıralama turları sırasında kullanırken, kimse yarışta risk almak istemedi.
“Bence insanların bu lastiği sevmediği çok açıktı,” diyor Randy. “Sadece Alex Albon taktı ve o sadece tek bir tur için. Kimsenin Soft’ta koşmayı planladığından şüpheliyim: tanecik önemsiz değildi.”
Geçmişte, Albert Park’ta sollama zorluğu ve uzun pit şeridi, herkesi yaptıkları pit stop sayısını en aza indirmeye ve pist konumunu korumaya istekli hale getirmişti.
Yine, yeniden yapılandırılan pistin ve hız sınırı 60 km / s’den 80 km / s’ye yükseltilen daha geniş pit şeridinin ekipleri daha fazla duraklama yapmaya teşvik edeceği umuluyordu.
Olmadı: Cuma günkü antrenman seansları, Albert Park’ta sollamanın hala çok zor olacağını ve bu nedenle pist pozisyonunun hayati önem taşıdığını öne sürdü.
Bu, daha iyi başlangıç performansı ve pit stopun zamanlamasında maksimum esneklik için Orta ve Sert lastiklerle ilk stint ile Orta ve Sert lastiklerle tek duraklı bir yarış olacaktır.
Randy, “Çoğu insan bunun tek elden bir yarış olduğunu düşünürdü ve bu yüzden Medium’dan başlamak fikir birliği kararı olurdu” diyor.
“Bence bu büyük bir itici faktördü: Medium’da başlamamayı seçen araçlar muhtemelen sıralama turlarında bulundukları yerden biraz daha az memnundu ve standart bir yarışta mümkün olandan daha fazla ilerleme kaydetmek için herkesten biraz farklı bir şey yapmaya çalışmak istediler.”
Avustralya Grand Prix’si, yarışın neredeyse tamamen yarış öncesi tahminlere bağlı kalmasının nadir bir örneğidir.
Bu, bir dereceye kadar, değişkenlerin çoğuyla ilgilenen ilk tur tarafından desteklendi. Lando’nun mükemmel sıralama performansı onu daha hızlı Mercedes’in önüne geçirdi ve bir alt kesime karşı savunma gerektirmiş olabilir.
Aynı şekilde, çok hızlı Ferrari’deki Carlos Sainz, sıralama turlarında düşük performans göstermişti ve P9’a başlıyordu ve arkadan bir tehdit olacaktı.
Ancak Sainz’ın ilk turda çıkması ve her iki Mercedes’in de Lando’yu geçmesiyle yarış daha öngörülebilir hale geldi.
Daha sonra dikkatler, her ikisi de Lando ve Daniel ile benzer hıza sahip olan Fernando Alonso ve Esteban Ocon’un Alpleri’ne odaklandı.
Ocon da aynı stratejiyi uyguluyordu; Muhtemelen Q3’te bir zaman belirleyemediği için pozisyon dışı kalan Alonso, Sert lastikten başlayarak yıkıcı ve alternatif bir strateji uyguladı ve sonunda daha kısa ve hızlı bir stint yapmadan önce yarışın derinliklerine koşmak niyetindeydi.
Ocon erken pite girdi – ancak daha yavaş arka işaret trafiğine battı ve Daniel ve Lando’ya birkaç tur daha tamamlamak için nefes alma alanı sağladı ve bu arka işaretleyicilerin önünde ortaya çıkmak için bir pit boşluğu oluşturdu.
Lando 20. turda ve Daniel 21. turda pite girdi ve her ikisi de Sert lastiğe geçti. Ekstra turlar, Zor başlayan Alex Albon’u temizlemelerine izin verdi ve Ocon’a rahat bir minderle çıktı.
Randy, “Bunu yaptığımızda pite girmek oldukça basit ve anlaşılır bir karardı: sadece lastiğimiz bitiyordu.”
Verstappen ile biraz trafik çekecektik [durduktan sonra geri dönecektik] ve güvenli bir şekilde yolundan çıkıp Ocon’un önünde kalabilirdik.
Yapabilseydik daha uzun süre giderdik – ama bunu yapmak için fazla fırsat yoktu. Her iki aracı da Albon’un önüne çıkarmak güzeldi.
Adamlar pit stopta mükemmel bir iş çıkardılar. Bu yıl iyi pit stoplar yaptık ama her zaman iyi olmalarına güvenemezsiniz. Pit stopta onda birkaç daha yavaş olsaydık Albon’un arkasında olurduk.”
Şu anda P4’te yolun yukarısında olan ve henüz durmayan Alonso, önemli bir tehditti – ancak 23. turdaki yarış ortasında bir güvenlik aracı, şansını mahvetti.
Genellikle bir güvenlik aracı, pit stoplarını henüz yapmamış sürücüler için bir nimettir, ancak bu durumda, yarışın 35 turu kalmışken, Alonso’nun durması için çok erkendi: Orta lastik o noktadan itibaren yarışın sonuna gelmeyecekti ve alan güvenlik aracının arkasına sıkıştığında, yaratmak için emek verdiği avantajı kaybetti.
Randy, “Duraklarımızdan sonra iyi bir konumdaydık, araçların çoğu aynı stratejideydi” diyor. Mercedes’i yenmeyecektik ama Ocon’un önündeydik, bu yüzden en büyük risk Alonso’nun sapma stratejisiydi.
İronik olarak, güvenlik arabası bize yardımcı oldu: onun için yanlış zamanda geldi. Bizim için de yanlış zamandı – çünkü duraklamalarımızdan hemen sonra çıktı – ama pite girmesine izin vermedi, çünkü çok erkendi ama sahayı kapattı, bu da Alonso için harika değildi.”
Alonso hala en olası tehdit olarak görülüyordu, ancak 39. turda (sanal güvenlik aracının altında) durduğunda ve Daniel’in 11 saniye gerisinde kaldığında, yeni Albert Park’ın eski Albert Park’tan çok da farklı olmadığı kısa sürede anlaşıldı ve yeni lastiklerin avantajıyla bile, daha yavaş araçları geçmek için mücadele etti. ve Daniel ile olan fark giderek arttı.
Önümüzde kimse yokken ve kimse arkadaki farkı kapatmazken, yarışın son üçte biri büyük ölçüde Lando ve Daniel için bir yolculuktu.
Stratejistler, elbette, kırmızı bayraktan en hızlı tur noktasında bir eğime kadar her potansiyel senaryoyu hala planlıyorlar… ama bunların hepsi yüzeyin altında devam ediyor: üstte her şey sakin görünüyor.
